Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ “ΚΑΠΟΤΕ” ΔΕ ΜΕ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΣΤΟ “ΤΩΡΑ”
Ένας από τους παλιούς μου μαθητές αποφάσισε, έπειτα από δυο γεμάτα χρόνια απουσίας, να ξεκινήσει πάλι μαθήματα αυτοάμυνας μαζί μου. Τα χρόνια της απουσίας του απο τη σχολή πέρασαν χωρίς να έχει την παραμικρή επαφή με το Κραβ Μαγκά. Δούλευε, έψαχνε τον εαυτό του, διάβαζε, έβγαινε και έχτιζε μια ρουτίνα η οποία δεν περιλάμβανε την άσκηση. Η επιλογή του αυτή ήταν συνειδητή, ωστόσο η επιθυμία για το KM θα μετατραπεί σύντομα σε ανάγκη. Η απώλεια των προπονήσεων, όπως μου είπε, τον βοήθησε να κατανοήσει την αξία τους. Μετά από δύο χρόνια -
Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΑΞΙΑΣ, ΟΧΙ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΕΥΚΟΛΙΑΣ
Τι είναι εύκολο; θεωρούμε ότι μια κατάσταση αποκτά αυτό το χαρακτηρισμό όταν δεν απαιτείται μεγάλη προσπάθεια για το αποτέλεσμα της, όταν πια αποτελεί μια δεύτερη φύση και γίνεται με μια σχετική άνεση. Παράδειγμα ενός ενήλικα ανθρώπου είναι το περπάτημα. Βάζουμε τον εαυτό μας συχνά στη διαδικασία του περπατήματος στην καθημερινότητα μας, άλλες φορές για μικρή διάρκεια και άλλες για μεγάλη. Όσο πιο μεγάλη η διαδρομή μας τόσο αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας, είναι διαφορετικό να “πεταχτείς” μέχρι το ψιλικατζίδικο από το να αλλάξεις δήμο. Αυτό που δεν έχουμε αναλογιστεί είναι ότι ακόμα και το